caught up...

hay naku nalulungkot nanaman ako...namimiss ko nanaman ung dating buhay ko...tlagang super caught up pa rin ako sa dating buhay ko...till now di ko pa rin talaga matutunang gustuhin tong bagong lugar na kinaroroonan ko...ang masakit pa alam kong dito na ako titira ngaun and wala akong magagawa...almost one year na ako dito..isang taon...isang taon n akong umaasa na babalik pa ung dating buhay ko...isang taon ko nang kino-convince ang sarili ko na pag umiyak ako ng todo eh baka maawa sakin ang diyos at ibalik ang datig buhay ko..,isang taon ko nang pilit na sinasabi sa sarili ko na gigising ako isang araw ang it will all be a bad dream..parang lahat ng gawin ko dito labag sa loob ko...ewan ko ba...ang dami ko kasing naiwan eh..i was happy then...masaya na ako sa buhay ko dati and i always feared change...mahina kasi ang loob ko pagdating sa change..hindi ko kaya ung nagbabago ung paligid ko and much more ung way of life ko...

frustrated pa ako kasi dapat nagduduty na ako ngaun..pero ano?nasan ako?...lalo pa ako na degrade kasi alam kong hindi ko to level..alam kong mas mataas ang kakayahan ko pero hindi ako bibigyan ng chance para ipakita un...capping ng mga ka-batch ko sa may 28...the most dreaded day of my entire life...dobleng dagok un sakin...i'm happy for them..pero xempre mas nangingibabaw ung inggit kasi dapat kasama ako doon..dapat kasabay ko sila...dapat nandun din ako ngaun at kahit madaming pressures i know kakayanin ko as long as gusto ko ung gingawa ko dba?kasi ganun naman dapat diba dapat mahalin mo ung ginagawa mo...another good reason kung bakit hindi ako satisfied sa buhay ko dito..

parang ang bagal ng oras..ang bagal ng apat na taon..lalong bumabagal kapag wala kang ginagawa...feeling ko super nasasayang ung oras ko dito...wala man lang talaga mapuntahan...ang hirap maghintay...sabi nia four years daw...sana ganun lang kadali...and after four years who knows kung gaano na kami nag change by then dba?ang gulo talaga ng buhay ko ngaun...basta ang alam ko hindi ako masaya...

kelan kaya ako magiging masaya?unfair ng buhay talaga...bat ganun kung kelan kontento na ako sa buhay ko...okei na ako sa pinas eh...hindi ko talaga alam kung paano ako magsisimula dito..and i know na kahit makapag-establish man ako dito...i will never feel complete...kasi i left a big part of me sa pinas...sa mga kaibigan ko...sa mga mahal ko...sa kanya....